4. 1. Posługa sakramentalna i pozasakramentalna
 
Sakramenty ustanowione przez Chrystusa, obejmują wszystkie etapy i ważne momenty ludzkiego życia. Podobieństwo istniejące pomiędzy życiem naturalnym i duchowym zawiera się w siedmiu sakramentach św. i dotyczy: narodzenia, rozwoju, uzdrowienia, i posłania. Zatem posługa sakramentalna w parafii również obejmuje chrzest, bierzmowanie, Eucharystię, sakrament pokuty, sakrament małżeństwa, sakrament namaszczenia chorych.

Chrzest jest „bramą sakramentów”, włącza on osobę do wspólnoty Kościoła. Uwalnia od grzechów i odradza ludzi jako dzieci Boże. Sakramentu tego, księża udzielają wg przepisów wydanych przez Konferencję Episkopatu, podczas niedzielnych, czy świątecznych Mszy św. Rodzice dziecka oraz chrzestni, przed uroczystościami, biorą udział w naukach przedchrzcielnych, w celu uzyskania wiadomości na temat misterium chrztu, formy udzielania oraz poczynienia właściwych adnotacji urzędowych. W latach 1993- 2006, w parafii zostało ochrzczonych 372 osoby.

Chociaż następnym sakramentem inicjacji chrześcijańskiej jest bierzmowanie, to według porządku udzielania sakramentów w Kościele katolickim jest Eucharystia. Przystępują do niej dzieci klas drugich szkoły podstawowej. Jest to wiek, w którym dziecko posiada wystarczającą wiedzę rozeznania dobra i zła oraz może być dokładnie przygotowane aby z wiarą przyjąć Ciało Chrystusa. Przygotowanie bezpośrednie trwa cały rok szkolny poprzedzający I Komunię św. i kończy się przystąpieniem dzieci do sakramentu pokuty. Polega ono na uczestnictwie dzieci na katechezach szkolnych, a także na spotkaniach w kościele po coniedzielnej Mszy św. właśnie dla nich przeznaczonej. Przygotowaniem dzieci pierwszokomunijnych w parafii zajmują się księża wikariusze oraz ks. proboszcz. W przygotowaniach uczestniczą również rodzice. Dla nich są organizowane spotkania średnio raz w miesiącu. Służą one pogłębieniu świadomości rodziców w wychowaniu chrześcijańskim oraz ustaleniu spraw organizacyjnych związanych z tym świętem. Miesiącem przystępowania dzieci do tego sakramentu jest miesiąc maj. Od początku istnienia parafii do roku 2006, przystąpiło do tego sakramentu 376 dzieci.

Uroczystość I Komunii św. dla dzieci to wydarzenie raz do roku ale rzeczywistość Eucharystii w parafii dokonuje się codziennie. Dnia 25 kwietnia 1993 r. odbyła się w parafii pierwsza Msza św. To wydarzenie miało miejsce na placu kościelnym, pod gołym niebem, przy udziale władz miasta i licznie zgromadzonych gości. Ks. proboszcz, w koncelebrze z ks. dziekanem Kazimierzem Sasadeuszem, zainaugurowali życie sakramentalne tej parafii. Od tego momentu, Msze św. były odprawiane pod gołym niebem, w każdą niedzielę i święta trzy razy wciągu dnia (9ºº, 11ºº, 18ºº), a w dni powszednie, o godzinie 18ºº. Od dnia 1 lipca 1993 r. nastąpiły zmiany. W powstałej tymczasowej drewnianej kaplicy, obowiązywał nowy porządek Mszy św. Otóż, podczas niedzieli i świąt były to godziny 9ºº, 10.30, 12ºº, 19ºº, a w dni powszednie o 19ºº. Utrwalił się on już na stałe, również później w wybudowanym kościele. Zmiany dotyczyły tylko dodatkowej Mszy św. o 7.30 i przesunięć ostatniej Mszy z porządku letniego na zimowy. Ponadto, w zależności od okresu liturgicznego sprawowane są Eucharystie w połączeniu z danym misterium. Od 1 maja 1993 r. rozpoczęły się nabożeństwa majowe i sukcesywnie kolejno inne. Msze św. odprawiane są według obrządku rzymskiego. Przed każdą Mszą św. wierni mają możliwość skorzystać z sakramentu pokuty.

W niedzielnych Mszach św. bierze udział ok. 35% wszystkich parafian. Natomiast, do Komunii św., podczas Eucharystii, przystępuje ponad 70% wiernych.

Kolejnym sakramentem rozwoju duchowego jest bierzmowanie. Wyciska ono niezatartą pieczęć duchową i jest dopełnieniem łaski chrztu. Przez sakrament ten ochrzczeni ściślej łączą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i zobowiązani są do szerzenia i obrony wiary słowem i uczynkiem. W tej parafii przystępują do sakramentu bierzmowania dwa roczniki łączone, ze względu na małą liczebność jednego rocznika. Jest to młodzież piętnasto i szesnastoletnia. Kandydaci przygotowują się przynajmniej dwa lata, uczestnicząc w zorganizowanych dla nich spotkaniach zarówno na lekcjach religii jak i w parafii. W parafii są to cotygodniowe spotkania, włączając również Mszę św. specjalnie dla nich wyznaczoną. W parafii Śś. Stanisława i Bonifacego sakramentu bierzmowania udzielali: abp Marian Przykucki, abp Zygmunt Kamiński, bp Marian Błażej Kruszyłowicz. Na przestrzeni 13 lat bierzmowanie przyjęło 407 osób.

Z sakramentu pokuty, generalnie, wierni korzystają na pół godziny przed każdą Mszą św. Specjalnie, przed przyjęciem innych sakramentów jak I Komunia św., bierzmowanie, sakrament małżeństwa, namaszczenia chorych, itd. Ponadto, sakrament pokuty udzielany jest chorym podczas wizyt w szpitalu czy w domu chorego, w pierwszy piątek miesiąca. Oprócz powyższych przypadków, nasilenie spowiedzi, występuje z okazji rekolekcji w parafii i świąt.

 Sakrament małżeństwa to przymierze wspólnoty na całe życie, jakie tworzą mężczyzna i kobieta, skierowane ze swej natury ku dobru małżonków oraz zrodzeniu i wychowaniu potomstwa. Przygotowanie do tego sakramentu w parafii jest przygotowaniem bezpośrednim. Bowiem przygotowanie dalsze i bliższe wymagane w całokształcie edukacji, odbywa się na przestrzeni lat w rodzinach i szkole, na lekcjach religii, i przygotowaniu do życia w rodzinie. Na trzy miesiące przed zawarciem małżeństwa, nupturienci zgłaszają się do biura parafialnego. Tutaj podczas spotkań omawiane są: teologia i liturgia małżeństwa, etyka życia małżeńskiego a także formalności związane z zawarciem małżeństwa wg przepisów wydanych przez Episkopat Polski. Od początku istnienia parafii, sakrament małżeństwa przyjęło 90 par.

Wśród obowiązków kapłańskich jest także posługa wśród chorych. Odbywa się ona w szpitalu, który znajduje się na terenie parafii oraz w domach. Polega ona na udzielaniu sakramentu namaszczenia chorych w sytuacji, gdy wierny jest ciężko chory oraz udzielaniu Komunii św. razem z sakramentem pokuty, zarówno w szpitalu jak i przy okazji comiesięcznych, pierwszopiątkowych odwiedzin w domach chorych. W ciągu 13 lat, w księgach parafialnych odnotowano 93 przypadki udzielenia sakramentu namaszczenia chorych.

Posługa pozasakramentalna to pogrzeb kościelny, katechizacja dzieci i młodzieży a także działalność charytatywna. W Świnoujściu jest jeden cmentarz komunalny, nie leży on na terenie tej parafii. Zatem ksiądz za każdym razem święci ziemię. W parafii stosuje się drugą formę pogrzebu, wg rozporządzeń Episkopatu Polski. Pierwsza stacja wyprowadzenia wiernego zmarłego odbywa się w kaplicy cmentarnej, następna przy grobie. Eucharystia zwykle odprawiana jest tego samego dnia w kościele parafialnym. W latach 1993-2006 odbyło się 223 pogrzeby.

Na terenie parafii nie ma szkoły ani przedszkola. W początkach istnienia parafii istniało jedno przedszkole, ale zostało przekształcone na dom wczasowy. Księża wikariusze zatem katechizują w szkołach należących do innych parafii. Ale katecheza nie odbywa się jedynie w szkole. W parafii odbywają się katechetyczne spotkania przygotowywujące dzieci do I Komunii św., młodzież do sakramentu bierzmowania oraz katechezy dla dorosłych organizowane dwa razy do roku, w kilkutygodniowych cyklach. Tym katechezom przewodzi grupa katechistów ze wspólnoty neokatechumenalnej pod przewodnictwem ks. proboszcza.

Przy parafii nie istnieje wyodrębniona grupa zajmująca się typowo działalnością charytatywną. Jednak wierni chętnie, ze zrozumieniem włączają się w różnorodne akcje organizowane w diecezji, bądź szerzej przez krajowy Caritas. Są to zbiórki środków nie tylko pieniężnych w okolicach świąt dla potrzebujących, dla dzieci z ubogich rodzin na św. Mikołaja, dla samotnych na wieczerzę wigilijną, ale również dla ludzi dotkniętych jakimś kataklizmem jak powódź, czy trzęsienie ziemi. Środki na te cele gromadzone są od indywidualnych ofiarodawców, przez zakup przygotowanych na ten cel świec, chlebków wielkanocnych, itp., bądź po zorganizowaniu różnych akcji w parafii, np. turnieje sportowe, konkursy podczas biesiad z okazji odpustów parafialnych, koncerty. Do roku 2006, kroniki parafialne zanotowały pomoc dla Czeczeni po trzęsieniu ziemi, w styczniu 1995 r.; dla powodzian w Siechnicach, w lipcu 1997 r.; pomoc spalonemu szpitalowi w Szczecinie, w maju 1998 r.; dla hospicjum chorych na AIDS, w styczniu 1999 r.; ofiarom trzęsienia ziemi w Turcji, we wrześniu 1999 r.; na zakup leczniczego materaca przeciw odleżynom, w lutym 2000 r.; wielokrotna pomoc szkole w Budzieszewicach, w roku 2001; wsparcie finansowe na potrzeby misjonarzy z Kamerunu, Białorusi, Ukrainy.
 
4. 2. Wizytacje pasterskie, misje, rekolekcje i odpusty
 
Biskup diecezjalny, jest zobowiązany do wizytacji pasterskich, tych parafii, których jest gospodarzem, w celu umacniania jedności w Kościele diecezjalnym, poznania z bliska problemów danej parafii. Takich wizytacji powinien dokonywać osobiście lub przy pomocy biskupa pomocniczego. Wizytacje bywają kanoniczne i zwykłe. Wizytacje kanoniczne powinny się odbywać przynajmniej raz na pięć lat. Wizytacje zwykłe w zależności od potrzeb.

Wizytacje kanoniczne, do roku 2006, odbyły się dwukrotnie. Pierwsza miała miejsce 26 października 1997 r. Podczas tej wizytacji, abp Marian Przykucki udzielił młodzieży sakramentu bierzmowania oraz spotkał się z młodymi rodzinami parafii. Druga wizytacja odbyła się 8 maja 2002 r. Podczas Mszy św. odpustowej bp Marian Błażej Kruszyłowicz udzielił bierzmowania. Następnie odwiedził pensjonariuszy w Zakładzie Opieki Paliatywnej.

Pierwsza wizyta duszpasterska nie mająca charakteru kanonicznego, w parafii odbyła się 8 sierpnia 1993 r. Przybył wówczas abp Marian Przykucki, który poświęcił plac pod budowę kościoła, kaplicę tymczasową oraz istniejący budynek parafialny. Oprócz swojego podstawowego przeznaczenia, wizyta ta przyczyniła się do zebrania znacznych środków na budowę kościoła. W młodej budującej się parafii biskupi bywali częściej, przypatrując się jej i ciesząc się jej rozwojem. Dnia 8 maja 1995 r. abp Marian Przykucki wmurował kamień węgielny w mury kościoła. W marcu, po uroczystościach w katedrze szczecińskiej, związanych z V rocznicą podniesienia diecezji szczecińsko-kamieńskiej do godności metropolii, abp Marian Przykucki z abp. Karlem Braunem z Bambergu, zwiedzili budujący się tu kościół, dwóch patronów Polski i Niemiec. Dnia 20 grudnia 1998 r., bp Marian Błażej Kruszyłowicz, konsekrował nową świątynię i udzielił bierzmowania.

Zwykle wizyty pasterzy zbiegają się z odpustem w parafii. Podczas tych wizyt udzielane jest też młodzieży bierzmowanie. Ale bywają też spotkania np. kolędowe, itp. Parafia Śś. Stanisława i Bonifacego była gospodarzem takiego spotkania dla księży całego dekanatu Świnoujście 28 stycznia 1998 r. Parafia chętnie zaprasza księży biskupów, również z okazji obchodzonych rocznic, niecodziennych wydarzeń w życiu parafii (jak np. peregrynacja relikwii św. Wojciecha, czy obrazu Jezusa Miłosiernego), bądź święcenia kolejnych elementów nowego kościoła. Dnia 20 grudnia 2000 r., w drugą rocznicę konsekracji, abp Marian Przykucki, poświęcił docelowy krzyż przymocowany do wieży kościoła.
Na przestrzeni trzynastu lat parafię wizytowali abp Marian Przykucki, bp Marian Błażej Kruszyłowicz oraz abp Zygmunt Kamiński.

Wizytacje pasterskie to jakby zewnętrzne zadanie stojące na straży duchowego rozwoju wiernych w parafii. Natomiast bezpośrednią pieczę nad takim rozwojem sprawuje proboszcz, organizując m. in. misje i rekolekcje. Do roku 2006, parafia przeżyła misje w 1998 r., oraz renowacje misji w 2000 r. Otóż pierwsze misje były obchodzone bardzo uroczyście i były jednocześnie przygotowaniem do konsekracji nowowybudowanego kościoła parafialnego. Trwały siedem dni, od 13 grudnia 1998 r. Prowadzili je Ojcowie Redemptoryści. Wówczas również zbiegło się to z nawiedzeniem parafii przez obraz Jezusa Miłosiernego, przybyłego z abp. Marianem Przykuckim. Renowacje misji, w dniach 14-18 maja 2000 r., również prowadzili Ojcowie Redemptoryści. O ile misje zwykle przeżywa się raz na 10 lat, o tyle rekolekcje, cała parafia przeżywa dwa razy do roku. Taka systematyczna odnowa życia religijnego przeprowadzana jest w okresie Adwentu oraz Wielkiego Postu. Zapraszani są wówczas inni kapłani katoliccy, którzy głoszą konferencje wg duchowości swego zgromadzenia, pełniąc również posługę sakramentu pojednania. 

Trudzili się tu wówczas m. in., tacy kapłani jak:
·        ks. Henryk Krzyżewski z Wapnicy,
·        ks. Bernard Boguszewski ze Świnoujścia- Warszowa,
·        ks. Czesław Baraniewicz,
·        ks. Marian Kaptur,
·        ks. Jacek Fabiszak,
·        ks. Krzysztof Rytwiński, ze Zgromadzenia Towarzystwa Chrystusowego,
·        ks. Mirosław Mazguła, z diecezji gorzowskiej,
·        ks. Wilhelm Hajduk,
·        o. Jan Kazimierz Głaz, redemptorysta,
·        ks. Zbigniew Wyka, z Żarnowa,
·        o. Władysław, redemptorysta,
·        o. Marek Skowroński, kapucyn z Zakroczynia,
·        o. Ryszard Gołąbek, ze Zgromadzenia Towarzystwa Chrystusowego,
·        ks. Jan Jermak, z Barlinka,
·        ks. Paweł Bednarek, orionista z Warszawy,
·        ks. Jerzy Swędrowski,
·        o. Stanisław Górski,
·        o. Norbert Kuczko, dominikanin.

Rekolekcje adwentowe i wielkopostne przeżywa cała parafia, ale organizowane były również nauki okolicznościowe. Dnia 12 czerwca 1994 r., podczas wszystkich Mszy św. głoszona była nauka na temat „Słowo o Miłosierdziu Bożym”, przez siostry ze Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego z Myśliborza. Innym razem, 25 listopada 1995 r., grupa „Miłości Miłosiernej”, 30-osobowa, z Apostolatu Chorych, głosiła czterogodzinne konferencje zakończone Mszą Pasterską. W następnym roku, od 5 listopada, przez 3 dni odbywały się rekolekcje formacyjne, zamknięte dla Oazy Rodzin. Prowadzili je: moderator ks. Krzysztof Wojtkiewicz i Ewa Jaracz. W okresie wakacyjnym 1997 r., a więc w czasie licznych zagrożeń, dla ludzi beztroskich, jednej niedzieli, ks. proboszcz zaprosił do wygłoszenia nauki, specjalistę, Tadeusza Kundę, który uświadamiał wiernym na wszystkich Mszach św. temat „Zagrożenia wiary płynące z nauk sekt, a szczególnie Świadków Jehowy”. W roku 2004, w dniach od 1 do 3 października, Siostry Uczennice Krzyża prowadziły tutaj rekolekcje, w ramach Dni Skupienia dla Rodzin Katolickich.

Szczególnym przeżyciem duchowym i wspólnotowym, dla parafii są również, dni odpustu parafialnego. W ciągu roku wierni mają możliwość przeżywania tych uroczystości dwukrotnie, ze względu na dwóch patronów: 8 maja, w dzień św. Stanisława i 5 czerwca, w dniu św. Bonifacego. Po raz pierwszy swoje odpusty parafia przeżyła w 1993 r. Uroczystości odpustowe uświetniają swoją obecnością goście, bądź jednostkowo, jak w roku 1994, abp Marian Przykucki a w roku 2004, abp Zygmunt Kamiński, bądź licznie jak w roku 2001, w asyście 17 księży z dekanatu Świnoujście. Często również się zdarza, że podczas tych świąt mają miejsce dodatkowe wydarzenia jak bierzmowanie młodzieży, uroczyste przyjmowanie kandydatów w szeregi ministrantów, tak jak w roku 1999, czy 2001.
 
4. 3. Duszpasterstwo Grup
 
Po Soborze Watykańskim II istnieje w Kościele duża różnorodność zrzeszeń wiernych świeckich, poczuwających się do czynnego apostolstwa świeckich. Parafianie, tutejszej wspólnoty również włączają się w ten sposób w działalność ewangelizacyjną Kościoła. Uczestnicząc w wybranych przez siebie grupach, podlegając formacji duchowej dążą do zjednoczenia wiary i życia codziennego. Wyrażają to gromadząc się na wspólnej modlitwie, czytaniu Pisma św. i działalności zgodnej z charyzmatem danej grupy.

Parafia, to żywy organizm, jego członki przeważnie wzrastają, ale bywa, iż niektóre obumierają. Tak też było z grupą harcerstwa Zawisza, która nie wytrzymała próby czasu. Kiedy odeszli dotychczasowi animatorzy, kształcąc się w miastach wojewódzkich, a nowi nie podjęli służby, grupa przestała istnieć.
 
4. 3. 1. Grupa Żywego Różańca

   W parafii obecny jest silny kult maryjny. Wspólnota Żywego Różańca była jedną z pierwszych, które powstały zaraz na początku zawiązania się parafii. Pierwszą zelatorką została Marianna Trusewicz. Wspólnotowe spotkania z udziałem ks. proboszcza odbywają się w pierwsze niedziele miesiąca, przed wieczorną Mszą św. Głównym zadaniem grupy jest systematyczne indywidualne, odmawianie modlitwy różańcowej w ramach zawiązanych tzw. róż różańcowych, w intencjach Kościoła powszechnego i lokalnego, zmieniających się co miesiąc i podawanych na początku każdego miesiąca. Wspólnotowe modlitwy, będące również propagowaniem wśród parafian modlitwy różańcowej, mają miejsce w miesiącu październiku. Podczas comiesięcznego spotkania grupy, wspólna modlitwa inauguruje podane intencje na dany miesiąc. Członkowie Żywego Różańca spotykają się również w każdy czwartek, przed Mszą św. wieczorną. Wówczas tajemnicami światła, wspólnota modli się w intencji księży i nowych powołań kapłańskich, zwłaszcza z tej parafii. Licznie również grupa gromadzi się w środy, ze względu na uczestnictwo w nabożeństwie do Matki Bożej w Nowennie Nieustającej Pomocy i w piątki odmawiając Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Do tej pory zawiązały się trzy Róże Różańcowe po 15 osób.
 
4. 3. 2. Krąg biblijny

Od 16 marca 2000 r. rozpoczęły się w parafii „Spotkania z Biblią”. Istniała grupa wiernych czujących potrzebę pogłębiania swojej duchowości poprzez bliższy kontakt z Pismem św. Są to osoby zarówno samotne jak i małżeństwa, niejednokrotnie działające w innych ruchach apostolstwa świeckich, np. w Oazie Rodzin. Spotkania odbywają się w kawiarence, co dwa tygodnie, w czwartki po Mszy św. wieczornej. Słowo Boże pomagał im zgłębiać ks. proboszcz. Pierwszym tematem było „Biblia w Godzinkach NMP”. Z czasem, w zastępstwie ks. proboszcza, spotkaniom zaczęły przewodniczyć siostry ze Zgromadzenia Uczennic Krzyża. Liczba uczestników jest płynna. Trzon stanowi 16 osób.
 
4. 3. 3. Koło przyjaciół Radia Maryja

W dobie rozprężenia demokracji wynikłej z przemian na arenie politycznej, zaczęły powstawać media skupiające określone poglądy wolnościowe. Powstało wówczas też Radio Maryja. W całej Polsce znalazło wielu sympatyków. W parafii Śś. Stanisława i Bonifacego również, dlatego dnia 15 grudnia 1999 r. zawiązało się, Koło Przyjaciół Radia Maryja. Skupia ono członków, którzy w swoją duchowość włączają sprawy patriotyczne. Polecają je wstawiennictwu Maryi. Swoje wspólnotowe spotkania w kościele, organizują w pierwszą środę każdego miesiąca. W przeważającej większości członkowie Koła rekrutują się z wiernych należących również do wspólnoty Żywego Różańca. Przewodniczącym jest Tadeusz Kowalczyk. Liczba członków jest wciąż płynna, kształtuje się w granicach 16 osób.
 
4. 3. 4. Neokatechumenat

Neokatechumenat realizuje wskazania KKK. Stwierdza on w punkcie 1231, że chrzest dzieci ze swej natury wymaga katechumenatu pochrzcielnego. Zatem katechumenat pochrzcielny jest wychowywaniem w wierze osób ochrzczonych poprzez uzupełnianie brakującego wtajemniczenia. Prowadzi on do dojrzałości w wierze. W tutejszej parafii również istnieje taka wspólnota do której należy 26 osób i tworzy się nowa. Obecnie złożona z 12 osób Ks. proboszcz czynnie się zaangażował i uczestniczy w programie Drogi Neokatechumenalnej. Przewodniczy celebracjom liturgicznym, głosi Słowo Boże, udziela sakramentów. W imieniu biskupa czuwa nad prawidłowością realizacji programu i pomaga katechistom w wypełnianiu ich misji. Z jego inicjatywy w parafii, dla ogółu wiernych, odbywają się takie katechezy początkowe w nadziei na powstanie kolejnych takich wspólnot złożonych z wiernych typowo z tej parafii.
 
4. 3. 5. Liturgiczna Służba Ołtarza

   Najwcześniej powstałą grupą w parafii jest Liturgiczna Służba Ołtarza. Regularne spotkania rozpoczęto 8 maja 1993 r. We wrześniu tego roku było już 6 ministrantów. Ministranci mają swoje spotkania w każdą sobotę. Przy ołtarzu służą wg ustalonych dyżurów. Nabór dla chętnych ogłaszany jest zwykle na początku roku szkolnego. Formacja ich odbywa się zarówno podczas sobotnich spotkań jak i wspólnych wyjazdów w czasie wolnym od zajęć szkolnych. Jest to formacja zarówno duchowa jak i ogólnorozwojowa. Chłopcy oprócz poznawania zagadnień i specyfiki służby biorą udział w rajdach rowerowych, wycieczkach kilkudniowych, zimowiskach, turniejach sportowych. Opiekuje się nimi przeważnie ks. proboszcz. Bywają też sytuacje, że pieczę nad nimi sprawuje ks. wikariusz lub katecheta Marek Skrzyński. Obok formacji samych ministrantów, w parafii odbywają się również spotkania z ich rodzicami. Za odpowiedni dzień takich spotkań uznano pierwsze czwartki miesiąca. Jest to dzień w parafii kiedy cała wspólnota przed Najświętszym Sakramentem dziękuje za powołania kapłańskie w całym Kościele, prosi o takie powołania z tej parafii oraz poleca właśnie ministrantów i ich rodziny opiece i błogosławieństwu Bożemu. Każdego roku zgłaszają się chętni chłopcy, którzy zasilają szeregi ministrantów. Po niezbędnym czasie przygotowania są uroczyście mianowani, przeważnie w dni odpustu parafialnego. Natomiast chłopcy starsi, wytrwali szkolą się do posługi lektora. Uczestniczą wówczas w spotkaniach dla kandydatów na lektorów, w spotkaniach organizowanych w parafii pw. Chrystusa Króla w Świnoujściu. W roku 2006 było 32 ministrantów i 4 lektorów.
 
4. 3. 6. Poradnictwo rodzinne

   Katolicka Poradnia Rodzinna powstała z chwilą zaistnienia parafii Śś. Stanisława i Bonifacego. Doradcą została Maria Specjalska. Jest to osoba kompetentna, dyskretna, przeszła niezbędne szkolenia, uzyskała błogosławieństwo biskupa i jest otwarta na trud potrzeby stałego pogłębiania wiedzy w dziedzinach, których dotyczy ta służba. Celem poradnictwa jest „głosić prawdę, nieść pomoc, służyć swoim doświadczeniem i przekazywać wiedzę ze swego życia małżeńskiego tym którzy tego potrzebują”. Z pomocy poradni korzystają głównie pary przed Sakramentem Małżeństwa. Zdarza się też, że są to pary małżeńskie, osoby samotne, młodzież i wczasowicze. W ramach nauk przedślubnych podejmowane są tematy: miłość i przekazywanie życia; kultura życia seksualnego; nauka etycznego planowania rodziny; środki antykoncepcyjne i wczesnoporonne jako wróg małżeństwa i rodziny. Poradnia wyposażona jest w podręczną bibliotekę z materiałami do każdego z w/w tematów. Spotkania odbywają się w środy, w godz. od 18-tej do 20-tej. W czasie wakacji poradnia prowadzi dyżury dla całego miasta.

fragmenty pracy magisterskiej

Doroty Czarkowskiej