Podczas naszego ostatniego wyjazdu urlopowego doświadczyliśmy Kościoła zachodniego w Belgii, Francji i w Niemczech. Czy jest coś co jest wspólne dla Kościołów w tych krajach? Tak, to małe prężne grupy działające przy kościołach parafialnych i Msze św. tylko do południa, w tygodniu.

Belgia – Sanktuarium Matki Bożej Ubogich w Banneux, jedno z głównych miejsc kultu Matki Bożej w Belgii. To tutaj Maryja ukazywała się 8 razy jedenastoletniej Mariette Beco. Objawienia trwały od 15 stycznia do 2 marca 1933 roku. Zawsze przedstawiała się jako Matka Ubogich i prosiła o wybudowanie, w miejscu objawień, kapliczki, oraz o odmawianie Różańca. W 1949 roku Watykan uznał objawienia w Banneux. Papież Jan Paweł II zakończył tutaj swoją pielgrzymkę po krajach Beneluksu. Przez cały rok do Banneux pielgrzymują setki tysięcy ludzi. W kilku miejscach na terenie sanktuarium znajdują się tablice, na których wierni, w wielu językach, wyrażają Matce Bożej wdzięczność i podziękowania za uzdrowienia. Zobaczyliśmy jak się rozrosło to miejsce od 2017 r., kiedy byliśmy tutaj z parafialną pielgrzymką. Przybyło kaplic, stacji modlitwy… Nie brakuje modlących się ludzi, także obcokrajowców.

Francja –  Dunkierka, kościół Notre-Dame-des-Dunes (Nasza Pani na Wydmach). Niedzielna Msza św. 1-go września miała uroczysty charakter. Celebrował ją miejscowy biskup. Śpiewy prowadziła pani muzykolog uświetniając swoim głosem muzyczną oprawę mszy. Kolektę zbierało 5 pań w barwnych regionalnych strojach. Kościół wypełniony w całości. Na koniec Mszy św. biskup zaprosił wszystkie dzieci i młodzież przed ołtarz, aby ich pobłogosławić na nowy rozpoczynający się rok szkolny. Potem długo rozmawiał z wiernymi po Mszy św. przed kościołem.

Niemcy – Carlsberg i Bamberg, dwa ważne cele naszego wyjazdu poza odwiedzinami córki. Katedra Świętych Piotra i Jerzego w Bambergu posiada status bazyliki mniejszej, jest jedną z siedmiu historycznych katedr cesarskich, siedzibą arcybiskupstwa bamberskiego. Jest  także jedynym na północ od Alp miejscem spoczynku papieża (Klemens II). Jego grobowiec jest w tyle ołtarza głównego, nad kryptami z grobami biskupów Bambergu. W 1007 roku zostało założone biskupstwo Bambergu. Pierwszym biskupem został Eberhard I (1007-1040). Charakterystyczna sylwetka katedry z czterema wieżami, jak i jej fundatorzy – cesarz Henryk II Święty i cesarzowa Kunegunda Luksemburska – znalazły się na wielu dziełach sztuki. Jest też w katedrze polski akcent – ołtarz wykonany przez Mistrza Wita Stwosza. Dzieło nie tak okazałe jak ten znajdujący się w Kościele Mariackim w Krakowie, ale piękne. Przewodnik w katedrze w Bambergu po zapytaniu o grób św. Ottona i usłyszeniu o celu naszego pobytu tutaj związanym z świętowaniem 900-lecie misji św. Ottona biskupa, zostawił swoje miejsce służby w katedrze i zaprowadził nas do relikwii św. Ottona. Wytłumaczył gdzie znajduje się jego grób (Opactwo benedyktyńskie: kościół św. Michała z kaplicą grobową i relikwiarzem św. Ottona na Wzgórzu Świętego Michała w Bambergu) i czemu jest niedostępny (od 15 lat w remoncie). Wiosną przyszłego roku ma być na nowo otwarty. Zrobiliśmy wspólne zdjęcie i wymieniliśmy adresy. Było to bardzo serdeczne i miłe spotkanie.

Carlsberg – miejsce życia, męczeństwa i śmierci ks. Franciszka Blachnickiego. Ośrodek „Marianum” w Carlsbergu powstał dzięki pracy i ofiarności Polaków w Niemczech, szczególnie Polskich Oddziałów Wartowniczych przy Armii Amerykańskiej, jako Dom Młodzieży Polskiej. 25.08.1956 r. został nazwany ku czci Niepokalanej Dziewicy „Marianum” i oddany jako wotum narodowe Królowej Polski- Jasnogórskiej Pani, w Jej władanie. Od 25.3.1982 r. „Marianum” działa jako Międzynarodowe Centrum Ewangelizacji Ruchu Światło-Życie, Ruchu oazowego. W latach 1982-1987 modlił się, pracował i tu został otruty przez agentów bezpieki Założyciel Ruchu Światło-Życie i Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, Czcigodny Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Papież Jan Paweł II nazwał go „gorliwym apostołem nawrócenia i wewnętrznej odnowy człowieka.” Jego Osoba, a przede wszystkim Ruch Światło-Życie wychował nas, prowadził i prowadzi duchowo. Dzięki temu Ruchowi spotkaliśmy się i połączyliśmy Sakramentem Małżeństwa i dalej w nim trwamy jako małżeństwo, jako rodzina. To całe nasze życie, nasza droga wzrastania w wierze, droga relacji z Panem Jezusem, relacji z drugim człowiekiem, budowania życia opartego na wartościach chrześcijańskich.   C.d.n.

Grażyna

nasz adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.