W pięknym, malowniczym zakątku Kotliny Sandomierskiej położona jest wieś Szczepanów. W samym centrum szczepanowskiej ziemi znajduje się Sanktuarium największego Rodaka Szczepanowskiego – świętego Stanisława Biskupa i Męczennika, Patrona Polski, diecezji tarnowskiej, chrześcijańskiego ładu moralnego i naszej parafii.
Historia Szczepanowa jest na trwale związana z osobą Stanisława. Jan Długosz wymienia rodziców Świętego Wielisława i Bognę, jako budowniczych pierwszej świątyni w Szczepanowie. Była ona poświęcona św. Marii Magdalenie a zbudowana w XI wieku
Na jej miejscu w 1470 r., ówczesny proboszcz Jan Długosz wzniósł gotycki kościół. W latach 1911-1914 do kościoła dobudowano neogotycką, murowaną i nietynkowaną świątynię, projektu Sas- Zubrzyckiego.
W roku 1936 uroczyście obchodzono tu jubileusz 900-lecia urodzin św. Stanisława, a w 1978 rocznicę jego śmierci. Najważniejszym elementem wystroju prezbiterium jest ołtarz skrywający Najświętszy Sakrament. Nastawa ołtarzowa ma charakter tryptyku, zwieńczona jest bogato zdobioną architekturą znaną z budowli gotyckich. Tryptyk składa się z trzech części: dwóch skrzydeł bocznych i centralnego obrazu. Dodatkowo zdobią go dwie figury apostołów Piotra i Pawła umieszczone w specjalnych niszach. Pierwsze skrzydło ozdabiają dwie płaskorzeźby ukazujące Narodzenie św. Stanisława i Upominanie Króla. Drugie przedstawiają Wskrzeszenie rycerza Piotra oraz Męczeństwo św. Stanisława. W centrum nastawy znajduje się w bogatych ramach obraz św. Stanisława. Ikona z XV wieku przedstawia św. Biskupa ubranego w szaty pontyfikalne, siedzącego na tronie. Patron trzyma w jednym ręku pastorał, drugą wyciąga do błogosławieństwa. U stóp świętego klęczą: wskrzeszony rycerz Piotr z Piotrawina oraz nieznani z imienia fundatorzy z rodu Turzynitów. Sanktuarium wiele razy odwiedzał Karol Wojtyła, który już jako papież Jan Paweł II w 2003 roku nadał kościołowi status bazyliki św. Marii Magdaleny i św. Stanisława. Główny odpust trwa osiem dni od niedzieli przed, do niedzieli po uroczystości świętego Stanisława przypadającej na dzień 8 maja.
Maleńka świątynia jest znakiem wielowiekowej tradycji, iż w tym miejscu, około 1036 r. urodził się jedyny syn Wielisława i Bogny – Stanisław. Narodziny nastąpiły w polu, pod starym dębem, a dzieciątko zostało obmyte w pobliskim źródełku. Wydarzenie to upamiętnia wnętrze kaplicy. W środku znajduje się ołtarz, którego nastawa, wyrzeźbiona z drewna, symbolizuje drzewo dębu. W centrum tego symbolicznego drzewa umieszczono obraz przedstawiający narodziny Stanisława. Wewnątrz drewnianej kolumny, za ołtarzem, znajduje się najcenniejsza pamiątka związana z miejscem narodzin św. Stanisława. Jest to pień dębu, pod którym według tradycji urodził się Święty. Wyszczerbione drewno świadczy, iż otoczono je szacunkiem przynależnym relikwiom. Pielgrzymi zabierali kawałki dębu, ufając w opiekę św. Stanisława. W tyle placu, za Kaplicą , znajduje się kamienna studnia, nad którą wybudowano drewnianą konstrukcję pokrytą dachem gontowym. Na szczycie wieżyczka z krzyżem, poniżej figurka św. Stanisława BM. To tutaj, w bijącym źródle, Bogna obmyła swoje dziecko tuż po narodzeniu. Wodzie źródła przypisywane są właściwości uzdrawiające.
„PANTEON SZCZEPANOWSKI” czyli „PLAC ŚWIĘTYCH I BŁOGOSŁAWIONYCH”
Panteon powstał z inicjatywy ks. prał. Władysława Pasiuta – proboszcza szczepanowskiego, dla upamiętnienia św. Stanisława ze Szczepanowa, a także świętych i błogosławionych wywodzących się z tej ziemi. Inspiracją do powstania były słowa papieża Jana Pawła II, jakie wypowiedział w Starym Sączu w 1999 roku w czasie kanonizacji Świętej Kingi: „Nie lękajcie się być świętymi”. Te słowa zostały umieszczone na bramie, która prowadzi na plac sanktuaryjny. Kiedy wierni opuszczają Plac Świętych i Błogosławionych, na bramie od jego wewnątrz mogą zobaczyć napis: „Mogli inni, możesz i ty”.
W krużgankach Panteonu czciciele Matki Bożej ufundowali freski 20 tajemnic Różańca Świętego oraz dwa obrazy objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie i Fatimie. Ołtarz Polowy dedykowany śś. Stanisławowi i Janowi Pawłowi II jako Dobrym Pasterzom oraz statuę Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej poświęcił w 2022 r. kard. Stanisław Dziwisz. Plac Świętych i Błogosławionych jest też miejscem pamięci narodowej, której wyrazami są: tablica katyńska wraz ze szkatułą ziemi przywiezionej z miejsca kaźni, oraz „Epitafium” upamiętniające ofiary katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem w 2010 roku.
„Bo Bóg naszym Ojcem,
bo Bóg kocha nas,
On szlak nam wyznacza
i sam prowadzi nas”.
Bogu niech będą dzięki za pielgrzymi szlak, którym nas poprowadził w tym roku, dając nam za przewodnika „człowieka orkiestrę” w osobie księdza proboszcza Ignacego.
Krysia