Po wyborze Karola Wojtyły na urząd papieża, z perspektywy partyjnych władz, poważnym problemem była pielgrzymka Jana Pawła II do Polski. Związek Radziecki przekonywał władze PRL, że nie powinny się zgodzić na jego przyjazd do kraju. Ostatecznie wyrażono zgodę na pielgrzymkę, jednak władze chciały mieć wpływ na to, z kim papież będzie się spotykał, co będzie mówił. Początkowo żądano wglądu we wszystkie teksty homilii papieskich przed ich wygłoszeniem, na co oczywiście strona watykańska nie wyraziła zgody.
Po rocznym sprawowaniu urzędu papieskiego, w 1979 r. papież Polak przybył z pierwszą pielgrzymką do Ojczyzny. Było to wielkie wydarzenie, ponieważ biskup Rzymu pierwszy raz odwiedził Polskę w jej tysiącletnich dziejach. Była to także pierwsza wizyta głowy Kościoła Katolickiego w kraju rządzonym przez komunistów. Padły wówczas historyczne słowa wypowiedziane przez Jana Pawła II na placu Zwycięstwa w Warszawie, odebrane jako wezwanie do przemian ustrojowych i wolnościowych w naszym kraju: „Wołam, ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja, Jan Paweł II, papież. Wołam z całej głębi tego Tysiąclecia, wołam w przeddzień Święta Zesłania, wołam wraz z wami wszystkimi: Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!” Słowa te bardzo wzmocniły Polaków, którzy pragnęli niepodległości, uniezależnienia się od obcych wpływów. Tego dnia ich serca zostały napełnione nadzieją. Jan Paweł II stał się duchownym przywódcą Polaków, z których wielu przestało się bać.
Pontyfikat Papieża Polaka trwał blisko 27 lat, był trzecim pod względem długości. Już podczas trwania Jego pontyfikatu, był on określany jako przełomowy. Nie tylko chodziło o otwarcie Kościoła Katolickiego poprzez wprowadzenie decyzji Soboru Watykańskiego II, ale również podkreślano Jego zasługi na płaszczyźnie ekumenizmu oraz dialogu z innymi religiami. W ciągu pontyfikatu Jana Pawła II zmieniło się diametralnie oblicze świata i Kościoła, a jego samego uznano za jedną z najbardziej wpływowych postaci w dziejach.
Ojciec Święty został nazwany „papieżem pielgrzymem”, ponieważ odbył 104 podróże zagraniczne, odwiedzając 132 kraje, w tym aż dziewięciokrotnie Polskę. Ponadto odbył 145 podróży po Włoszech. Każda z odbytych przez niego pielgrzymek wiązała się z ewangelicznym przesłaniem, które starał się nieść ludziom we wszystkich zakątkach świata. Niestrudzenie docierał do obszarów nędzy materialnej i głodu, a także tam, gdzie było łamane prawo do wolności i godnego życia. Jako pierwszy papież odwiedził synagogę i meczet. Podczas jego pontyfikatu na katolicyzm przeszło ponad 300 mln ludzi. Ponadto Jan Paweł II przewodniczył blisko 200 uroczystościom beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym. Zwołał 14 synodów biskupów, mianował 232 kardynałów, wśród nich 8 Polaków. Z jego inicjatywy odbyło się kilkanaście światowych spotkań młodzieży, które są kontynuowane do dziś. Opublikował ponad sto różnych dokumentów, był autorem 14 encyklik, w tym „Ut unum sint”, która była pierwszą encykliką ekumeniczną.
Papież Jan Paweł II „odszedł do Domu Ojca” w wieku 85 lat, w 27 roku pontyfikatu, 2 kwietnia 2005 r. w Rzymie, o godzinie 21.37. Nadzieje wiernych, że papież zostanie uznany za świętego, były widoczne już podczas ceremonii pogrzebowej w Watykanie. Zgromadzeni na placu św. Piotra wznosili wówczas okrzyki i trzymali transparenty z napisem „Santo subito”, czyli „Święty natychmiast”. W Polsce odejściu papieża towarzyszył dźwięk dzwonu Zygmunta na Wawelu. 16 października 1978 r. ogłosił wybór Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową, a 2 kwietnia 2005 r. żegnał papieża Polaka.
Jan Paweł II został beatyfikowany 1 maja 2011 r., kanonizowany 27 kwietnia 2014 r.
Choć minęło 16 lat, odkąd nie ma go już wśród nas, dziedzictwo, które po sobie pozostawił, wciąż pozostaje aktualne.
Beata O.