Idea poświęcenia jednego dnia w roku ku czci dzieci, które zmarły w wyniku poronienia, urodziły się martwe, czy też odeszły w wyniku śmierci okołoporodowej, dotarła do Polski ze Stanów Zjednoczonych. To tam w roku 1988 dzień 15 października ustanowiono Dniem Dziecka Utraconego. Dzień ten stał się bardzo ważną datą dla tysięcy rodzin, które doświadczyły śmierci upragnionego dziecka, na które tak bardzo oczekiwali…
Śmierć dziecka, niezależnie od jego wieku, zawsze jest ogromną tragedią. Jednak w przypadku dzieci zmarłych w wyniku poronienia (we wczesnym okresie ciąży), dodatkowym problemem i traumą trwającą przez wiele lat, jest często brak możliwości pożegnania się z dzieckiem i pochowania go na cmentarzu, brak możliwości odwiedzenia jego grobu i postawienia na tym grobie znicza w dowód pamięci i modlitwy. Wciąż jeszcze, mimo zmiany prawa w tym zakresie, niemal każda prośbao pogrzeb dziecka utraconego w wyniku poronienia, bywa przedstawiana przez personel medyczny jako „kaprys rodziców”, który w dodatku jest w ich opinii trudny do przeprowadzenia…
To trudne doświadczenie dotyka wielu rodziców także w Polsce. Od około 2000 roku zaczęto mówić o potrzebie ustanowienia dnia szczególnej pamięci o Dzieciach Utraconych także w naszym kraju. Kolejnym obchodom Dnia Dziecka Utraconego zaczęły towarzyszyć myśli o potrzebie budowy Pomnika Dzieci Utraconych. W ten sposób, chciano wielu rodzicom dać możliwość znalezienia symbolicznego miejsca, do którego zawsze mogą przyjść jak do grobu swego dziecka. Dla wielu stał się miejscem ukojenia bólu po wielu latach duchowej tułaczki… Idea dojrzewała powoli a w kolejnych miastach zawiązywały się społeczne komitety budowy pomnika, zrzeszające przedstawicieli lokalnych władz samorządowych, środowisk społecznych, firm miejskich… W naszym regionie w ten sposób powstał pomnik w Szczecinie (2008), Koszalinie (2011), Pile (2014), Słupsku (2014), Stargardzie (2016), Wałczu (2017) aby w tym roku (2019) zacząć mówić o takiej potrzebie w Świnoujściu. Zaczęliśmy od uzyskania zgody Prezydenta Miasta Świnoujście, na nieodpłatne dysponowanie miejscem w sektorze F4 zlokalizowanym na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Karsiborskiej, którą niedawno otrzymaliśmy. Opracowany został wstępny projekt zagospodarowania kwatery Dzieci Utraconych, wybrany został projekt pomnika wzorowany na już istniejącym w diecezji płockiej. Jeżeli uda się zgromadzić potrzebne na ten cel środki finansowe, zakończenie budowy i poświęcenie pomnika, odbędzie się w dniu 15 października 2020 r. Aby podołać temu wyzwaniu w dniu 29 grudnia br. grupa naszych przyjaciół stanie po Mszy św. przy wyjściu z kościoła ze specjalnymi puszkami, aby umożliwić złożenie ofiary na ten cel.
Budowa pomnika jest jednak tylko pierwszym elementem większego zamierzenia. Równolegle chcielibyśmy doprowadzić do zmiany powszechnej świadomości, w zakresie przysługujących mieszkańcom naszego miasta praw do pogrzebu dziecka. Wciąż jeszcze w wielu szpitalach (także w naszym mieście) dzieci zmarłe w łonie matki traktowane są jak odpady medyczne – choć według obowiązującego od 2007 r. prawa, są to zwłoki ludzkie, które należy pochować na cmentarzu. Aktualne prawodawstwo umożliwia pogrzeb dziecka bez względu na czas trwania ciąży, dlatego w folderze informacyjnym, który został przez nas przygotowany i będzie udostępniony w dniu 29 grudnia, przedstawiona została w prostej i przystępnej formie procedura, jaka obowiązuje w przypadku pragnienia zorganizowania pogrzebu dla dziecka, które zmarło w wyniku poronienia lub urodziło się martwe. Na pewno folder informacyjny nie odpowiada on na wszystkie pytania czy wątpliwości. Postaramy się na nie odpowiedzieć podczas indywidualnych spotkań i rozmów.
W imieniu inicjatorów budowy pomnika – Danusia i Sylwek
Nasz adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.