Kiedy w naszej parafii świętowaliśmy odpust świętego Bonifacego, gościliśmy przedstawicieli katolickiego Ośrodka Duszpasterstwa Rodzinnego i Spotkań z Zinnowitz oraz parafii w Herringsdorfie. Przedstawiciele tego Ośrodka, rewanżując się za naszą inicjatywę, zaprosili nas na, obchodzoną w dniu 1 lipca bieżącego roku, uroczystość patrona ich Ośrodka i tamtejszego kościoła św. Ottona. Przyjęliśmy to zaproszenie z nadzieją, że dowiemy się czegoś o życiu kościoła rzymskokatolickiego w kraju, w którym chrześcijanie w większości są protestantami.

Uroczystości rozpoczęły się o godzinie 14.oo mszą św. w kościele znajdującym się na dużym zalesionym terenie. Kościół jest mały, znacznie mniejszy od naszego. Wnętrze w którym dominuje biel jest ascetyczne i bardzo piękne. Gospodarze zadbali o to, aby osoby nie znające języka niemieckiego mogły w pełni uczestniczyć we mszy i dlatego otrzymaliśmy broszurki z tłumaczeniem stałych części mszy. Wszyscy uczestnicy mszy posługiwali się śpiewnikami a informacja jakie pieśni będą śpiewane była umieszczona na tablicy, po prawej stronie przed ołtarzem, tak jak to bywa w świątyniach protestanckich. Po mszy zostaliśmy zaproszeni na „poczęstunek” do dużej sali znajdującej się obok kościoła. Zebrali się tam licznie parafianie, grał zespół muzyczny a naszym przewodnikiem i opiekunem był pan Grzegorz.

Pan Grzegorz jest Polakiem, z tytułem doktora Historii Kościoła. W Zinnowitz pracuje od dwóch lat, zajmując w Ośrodku stanowisko Dyrektora ds. Ewangelizacji.

Oto czego dowiedzieliśmy się o tym Ośrodku:

Ośrodek w Zinnowitz założony został w 1916 roku jako sanatorium dla dzieci katolickich. Podlegał początkowo pod diecezję wrocławską. Chore dzieci były wysyłane nawet z Górnego Śląska

Według niepotwierdzonych opowiadań, pewna bogata kobieta z Nadrenii miała sfinansować budowę tego Ośrodka. Kiedy I wojna światowa toczyła się w pełni, budynek przez pewien czas funkcjonował jako lazaret. Później przejęły go dwie berlińskie siostry Marianki (główna siedziba Marianek znajdowała się wtedy we Wrocławiu, a jeden z domów w Świnoujściu przy ulicy Szopena, który zresztą do tej pory funkcjonuje).

Po II wojnie światowej (podczas której Ośrodek ponownie był lazaretem) instytucję rozbudowano jako sanatorium dla dzieci. Od 1960 roku Ośrodek stał się Centrum Katolickiego Duszpasterstwa Dzieci i Młodzieży w NRD. Stało się to dzięki inicjatywie berlińskiego biskupa Alfreda Bengscha (od 1967 kardynała). Inne ośrodki nie przetrwały socjalizmu. Kardynał Bengsch rezydował na terenie Berlina Wschodniego, przez co nawiązał intensywne kontakty z władzami NRD i przeciwstawiał się likwidacji Ośrodka St. Otto, do czego zmierzały tamtejsze władze.

W 1995 roku siostry Marianki sprzedały Ośrodek archidiecezji Berlińskiej (do której do dzisiaj należy). Sanatorium dla chorych dzieci zostało przekształcone na nowoczesny Ośrodek Duszpasterstwa Rodzinnego i Spotkań. Jest to największa instytucja na terenie archidiecezji, która dla berlińskich katolików do dziś odgrywa ogromną rolę. Rocznie w Ośrodku wykorzystuje się 66 tysięcy noclegów. W ten weekend odbywają się coroczne diecezjalne dni młodzieży.

Ośrodek w Zinnowitz jest odrębną instytucją wydzieloną ze struktur parafialnych. Katolicka parafia na wyspie Uznam ma główną siedzibę w Heringsdorfie, z drugim miejscem w Zinnowitz. Nazwa parafii w Heringzdorfie „Stella Maris” nawiązuje do parafii-matki w Świnoujściu.

Więcej informacji o parafii rzymskokatolickiej niemieckiej części wyspy Uznam w następnym tygodniu.

Barbara

Nasz adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.