A oto ciąg dalszy relacji z naszej parafialnej pielgrzymki.

Po poranku spędzonym w klasztorze sióstr karmelitanek, poruszeni surowością reguł życia sióstr i trudnym do zrozumienia, lecz budzącym szacunek i podziw poświęceniem, jedziemy do sióstr ze zgromadzenia Małych Sióstr Jezusa. Niektórzy z nas słyszeli coś o tym zgromadzeniu, ale jeszcze raz okazało się, że zobaczyć to znacznie więcej niż usłyszeć. Przed nami cel naszej podróży. Nie jest nim budynek klasztorny, lecz zwykła, trochę zaniedbana kamienica w Szczecinie przy ulicy Niemcewicza. W jednym z bardzo skromnie urządzonych mieszkań czekają, na naszą dwudziestoczteroosobową grupę, trzy zakonnice. Na stole w największym, ale przecież małym pokoju, stół zastawiony świeżym, własnoręcznie upieczonym ciastem. Siadamy na czym kto może, jemy pyszne ciasto i słuchamy.

Małe Siostry Jezusa to chrześcijańska wspólnota, która została założona 8 września 1939 r. przez Magdalenę Hutin w Algierii. Powstała w oparciu o duchowość bł. Karola de Foucauld. Obecne tworzą ją osoby wywodzące się z prawie 70 narodowości, które działają na wszystkich kontynentach, w 67 krajach świata. W Polsce Zgromadzenie istnieje od 1957r. Ponad 40 sióstr skupionych jest w kilku wspólnotach, m.in. w: Warszawie, Częstochowie, Machnowie, Krakowie - Nowej Hucie, Szczecinie i Lublinie.

Wspólnotę tworzy zazwyczaj kilka sióstr. Szczecińska liczy trzy siostry. Jedna z nich, z wykształcenia matematyk, pracuje jako sprzedawca. Spośród innych pracowników sklepu wyróżnia ją tylko to, że nosi na głowie chustkę. Po przyjściu do pracy habit zamienia na ubranie obowiązujące wszystkich pracowników. Pozostałe dwie siostry, z zawodu nauczycielki, są zatrudnione jako sprzątaczki a ponadto opiekują się ludźmi z pobliskiego osiedla, którzy ze względu na wiek lub stan zdrowia takiej opieki potrzebują.

Zgromadzenie zostało założone w Algierii i początkowo jego działanie skierowane zostało wyłącznie do ludności muzułmańskiej. Do dzisiaj, każda z sióstr przez jakiś czas pracuje w Algierii. Każda sprawnie musi posługiwać się językiem francuskim. Charyzmatem zgromadzenia jest życie kontemplacyjne w świecie i to w świecie ludzi ubogich, odrzuconych, samotnych. Dlatego siostry mimo często starannego wykształcenia podejmują proste prace fizyczne, na przykład jako sprzątaczki, pomoce kuchenne, sezonowe pracownice w polu. W ten sposób dzielą niepewność życia ludzi ubogich, przyjmując ich mowę, obyczaje, przyjmując ich rzeczywistość, doznając takich samych jak oni braków materialnych i duchowych. Docierają do ludzi oddalonych od Kościoła, aby swoją obecnością, pomocą, oddaniem świadczyć o Ewangelii, aby ewangelizować swoim życiem.

Pożegnaliśmy gościnny dom Małych Sióstr Jezusa i odeszliśmy z refleksją: jak różnymi drogami te niezwykłe, spotkane dzisiaj kobiety szukają dla nas i dla siebie drogi do Boga.

Barbara Jackowska

Nasz adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.