Ostatnia niedziela to Niedziela Dobrego Pasterza. Wsłuchując się w słowa Ewangelii i kazania uświadomiłam sobie jak ważne jest kroczenie za najlepszym Pasterzem, który powiedział Ja Jestem drogą i prawdą, i życiem (J 14,6). My parafianie zostaliśmy obdarzeni wyjątkowym Pasterzem, który zna swoje owce po imieniu i my Go znamy. To nasz ks. proboszcz Ignacy, który wymodlił trasę parafialnej pielgrzymki.

Pielgrzymowanie rozpoczęliśmy od Maryjnego Sanktuarium w Ralbitz Rosenthal w Niemczech Eucharystią. Dziękowaliśmy Nią Bogu za ks. Ignacego, za Jego trud w ustalaniu wszystkich spraw organizacyjnych i z prośbą o duchowe owoce dla pielgrzymujących.

Przez dziesięć dni przejechaliśmy ponad cztery tysiące kilometrów przez cztery państwa: Niemcy, Włochy, Austrię i Czechy, nawiedziliśmy wiele świątyń, spotkaliśmy rzesze pielgrzymów. Wracając do wspomnień pragnę podzielić się tymi, które dla mnie są wyjątkowe, które dotknęły mojej duszy.

Eucharystia w kościele św. Oswalda w Seefeld in Tirol w Austrii, gdzie w trakcie przemienienia gdy celebrans podnosi Hostię i Kielich z Krwią Pańską dzwonią dzwony oznajmiając całemu miastu najważniejszy moment mszy św. Tam spotkaliśmy dwie Polki, mamę z córką, które posługują w kościele jako katechetki.

Bazylika św. Dominika i św. Katarzyny w Sienie. Styl gotycki, wewnątrz piękna, bogato zdobiona a my mamy mszę św. w malutkiej kaplicy, bardzo skromnej. Kapłan przy ołtarzu na którym stoi mały krzyżyk, przez kratę widać relikwię św. Katarzyny (tył głowy). Pasterz tyłem do owieczek ściśnionych, bardzo blisko ołtarza. Czułam, bliskość Jezusa, braci i sióstr, byliśmy jednością, wspólnotą rodzinną. To trudno opisać słowami, to trzeba przeżyć sercem wzruszonym do łez.

Watykan. Rano Eucharystia w podziemiach bazyliki św. Piotra w kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej i spotkanie z siostrą ks. Ignacego Włodzimierą, dominikanką od 36 lat posługującą w Rzymie. Pomogła w wielu sprawach związanych z naszym tam pobytem i towarzyszyła nam prawie cały dzień. Mieliśmy okazję bliżej poznać Bożą sługę, skromną, pokorną, bardzo pomocną i jak ją określił brat niezwykle pracowitą. Wzruszającym przeżyciem było uroczyste, procesyjne, ze śpiewem i modlitwą przejście za krzyżem ulicą, przez plac św. Piotra, dotknąć Świętych Drzwi i wejść do bazyliki. Mogliśmy pokłonić się przed grobem św. Jana Pawła II. Dzień wcześniej poznaliśmy dzieło, które powstało z jego inicjatywy na wyspie Tybertina w kościele św. Bartłomieja. To krypta z relikwiami męczenników chrześcijańskich XX i XXI wieku.

Po południu nawiedziliśmy Bazylikę Matki Bożej Śnieżnej, aby pomodlić się przy grobie papieża Franciszka. Wzruszający moment, chwila zadumania nad Jego skromnym życiem i piękną w swojej prostocie płytą nagrobną z białego marmuru i imieniem Franciszek.

Następna niespodzianka to spotkanie z doktorantem ks. Maciejem Czaczykiem z naszej diecezji na dachu Lombardo (dom, w którym mieszkają kapłani studiujący na rzymskich uczelniach). To kapłan niezwykle obdarowany przez Boga. Jest muzykiem, gra na organach, gitarze, pięknie śpiewa, jest skromny, zdolny i bardzo pracowity. Przy tym gościnny bo razem z naszym pasterzem zadbali o swoje owieczki, na które czekali z mnogością pizzy o różnych smakach i słodkimi napojami. Było to piękne, owocne spotkanie na dachu, skąd podziwialiśmy panoramę Rzymu.

Wspomnę jeszcze o pobycie w miejscowości Stara Boleslav w Czechach. Gród założony na początku X w. a w nim Bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Stoi ona w miejscu, gdzie po śmierci księcia Wacława, jego służący ukrył w ziemi relief z wizerunkiem Matki Bożej z Dzieciątkiem, który później zyskał miano Palladium Ziem Czeskich. Płaskorzeźba wykonana w miedzi korynckiej została odnaleziona przez miejscowego wieśniaka podczas orki. Na tym miejscu postawiono drewniany kościółek, a w XVII w. wybudowano monumentalny kościół pielgrzymkowy, który był grabiony i niszczony przez wojny. Relief, przez lata przechowywany w tajemnych miejscach, w roku 2014 został ozdobiony koronami papieskimi. Po gruntownym odnowieniu bazyliki w 2019 r. Palladium Ziem Czeskich na stałe umieszczone jest w pomieszczeniu zwanym Skarbcem.

Drugi zabytkowy Kościół w Starej Boleslavi to bazylika św. Wacława ufundowana przez księcia Brzetysława w latach 1039 – 1046 na polecenie papieża Benedykta IX jako pokuta za dokonanie przez niego najazdu na Polskę, skąd wywiózł szczątki św. Wojciecha.

Dziękuję Bogu, pasterzowi, który nas prowadził, siostrom i braciom za wspólnotę rodzinną, kierowcom za bezpieczną jazdę i życzliwość.

To był piękny czas pielgrzymowania zbliżający nas do celu jakim jest szczęście wieczne. Najważniejszy i najpiękniejszy cel naszego życia, do którego zdążamy. Choćby dziś……. Chwała Panu!!!

Ela

nasz adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.