Jak co roku w naszej parafii od środy popielcowej rozpoczęliśmy rekolekcje wielkopostne, które głosił ksiądz Lucjan Chronchol. Rekolekcje to czas nawrócenia, okazja aby spojrzeć inaczej na nasze życie, zwolnić, umocnić się w tym co dobre, otworzyć się na Słowo Boże, pozwolić aby zapadło głęboko w nasze serca. Jesteśmy uczniami Jezusa Chrystusa, posłańcami radosnej nowiny, z nim możemy wszystko. W tym czasie Bóg działa, a my pozwalamy Mu na więcej, na dokonywanie zmian w naszym życiu.
Tematem rekolekcji były dwa słowa określające Rok Jubileuszowy – Pielgrzymi Nadziei. Pielgrzym zmierza do określonego celu. W naszym życiu mamy wiele celów, ale często zapominamy o tym najważniejszym jakim jest życie wieczne. Jezus mówił, że Jego celem jest pełnienie woli Ojca. Żyjemy dla Boga pełniąc Jego wolę. To powinno być naszym pragnieniem. Bóg przychodzi nam z pomocą, walczy o nas. Zastanówmy się kim jesteśmy, pielgrzymami, czy włóczęgami? Jako pielgrzymi nie jesteśmy sami, idziemy razem we wspólnocie, uczymy się wzajemnej miłości jako uczniowie Chrystusa, jako Kościół. Jako naród wybrany mamy misję iść na cały świat i głosić Ewangelię, nie może nam być obojętne, że wiele osób nie zna Boga lub nie chce Go zaprosić do swojego życia. Naszym zadaniem jest szukać zagubionych i przyprowadzić ich do Kościoła. Czy odpowiadamy na powołanie? Gdy dajemy siebie, czasem nawet w sposób niedoskonały, gdy pozwalamy aby łaska Boża przepływała przez nas, to żyjemy.
Bóg również dba o nasz pokarm duchowy. Każdego dnia karmi nas swoim Słowem, swoim Ciałem i Krwią, swoim Sercem. Ten pokarm umacnia nas w drodze, abyśmy żyli i mogli kochać miłością Boga. W czasie mszy świętej przeżywamy podwójną przemianę: chleba i wina – łaską Ducha Świętego – w Ciało i Krew Chrystusa i nas – przyjmujących komunię świętą – w Jezusa Chrystusa. Przedłużeniem naszej przemiany jest adoracja Najświętszego Sakramentu. W czasie adoracji patrzymy z zachwytem na Jezusa, a On patrzy na nas z miłością i leczy nasze rany jeśli mu na to pozwolimy.
W Dzień Kobiet ks. Lucjan przybliżył nam postać najpiękniejszej kobiety świata – Maryi, Matki Jezusa i naszej. Gdy patrzymy na Maryję odkrywamy bogactwo, geniusz kobiety, która jest cała wypełniona Bogiem. Ona nigdy Bogu nie powiedziała: nie. My stawiamy Bogu granice, ograniczamy Jego działanie. Dlatego często zapraszajmy Maryję, by nam towarzyszyła w pielgrzymce życia, by nas doprowadziła do jego celu – życia wiecznego. Czcimy Maryję w obrazach, stawiamy kapliczki, nosimy medaliki... W trudnych, bolesnych chwilach jest naszą pocieszycielką, pośredniczką, nieustannie wskazującą nam drogę, którą jest Jezus Chrystus. Maryja stoi pod krzyżem, Jezus z krzyża powierza nam ją za Matkę – naszą Matkę. Dziękujmy Bogu za Maryję powierzając się jej, nie tylko by nam pomagała, ale byśmy mogli jej służyć, oddając się Jej w niewolę.
W ostatnim dniu rekolekcjonista nawiązał do Ewangelii, która opisuje scenę kuszenia Jezusa przez diabła. Aby usłyszeć Boga trzeba pozwolić wyprowadzić się na pustynię, potrzeba czasu w odosobnieniu, ciszy… I wtedy możemy rozpoznać pokusy szatana. Szatan aby nas kusić potrafi wykorzystać nasze chwile słabości, czas gdy oddalamy się od Boga, gdy pędzimy za tym co daje świat aby posiadać coraz więcej... Ale to wszystko to złuda, kłamstwa szatana. Tylko ufając Bogu i Jemu służąc osiągniemy Królestwo Niebieskie. Cały świat i my należymy do Boga, On to wszystko stworzył, w Jego rękach są nasze losy. Ważne byśmy wiedzieli kim jesteśmy: dziećmi Boga, uczniami Jezusa Chrystusa, dziedzicami nieba. Razem z Jezusem zwyciężymy, gdy będziemy gotowi stanąć w prawdzie. Jesteśmy Pielgrzymami Nadziei.
Dziękuję Bogu za piękny czas rekolekcji, za słowa, które będą owocowały przez okres Wielkiego Postu, Triduum Paschalnego i radosnych Świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Księdzu Lucjanowi, którego Bóg posłał do naszej parafii, za głoszone nauki, które poruszały, przemieniały moje serce. Jako apostoł i Boży kapłan, swoją służbą Bogu i nam, dał także piękne świadectwo pokory, skromności i głębokiej duchowości.
Ela