Wszyscy zostaliśmy stworzeni przez Boga w jakimś celu i dla jakiegoś celu. Bóg przeznaczył dla każdego z nas wyjątkowy i niepowtarzalny plan, który został zaplanowany od całej wieczności: Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, nim przyszedłeś na świat, poświęciłem cię. (Jer 1,5)

Nasz parafianin Bartłomiej Cytowski rozeznał plan Boga i na Jego powołanie odpowiedział TAK (ufam, że kiedyś o okolicznościach powołania do kapłaństwa opowie w naszej świątyni). Kilka lat temu rozpoczął studia w Gdańskim Seminarium Duchownym. Obecnie jest alumnem III roku. Dzień 6 października 2024 r. jest dla niego wyjątkowy, bo jest to dzień obłóczyn.

Obłóczyny to uroczystość przyznania alumnom seminarium duchownego sutann. Wydarzenie to odbędzie się w Bazylice Archikatedralnej pw. Trójcy Świętej w Gdańsku Oliwie. Uroczystości zazwyczaj przewodzi biskup diecezji lub rektor seminarium. Błogosławi on sutanny, po czym, jeśli w danym seminarium duchownym jest taka tradycja, ucina się alumnom krawaty, zdejmuje je i ubiera się ich w sutanny. Od obłóczyn alumni są zobowiązani chodzić w stroju duchownym. Jest to sutanna lub garnitur i koszula z koloratką.

Sutanna to wierzchni ubiór duchownych, w różnym kolorze, zależnym od stanowiska w hierarchii, zwany też rewerendą. Księża początkowo nosili ubrania typowe dla swoich czasów i tylko, gdy zakładali szaty kapłańskie, aby odprawić mszę świętą, wyglądali inaczej. Choć już w starożytności chrześcijańskiej noszono pierwsze szaty wyróżniające duchownych. Z biegiem czasu zmieniała się moda, a duchowieństwo, zamiast nadążać za resztą świata w tej dziedzinie, zachowało dawny sposób ubierania się. W XII i XIII wieku kapłani przyjęli rzymską sutannę jako zwykłą odzież, która odróżniała ich od świeckich. Powoli Kościół wprowadzał kolejne regulacje, które wymagały, aby kapłani nosili charakterystyczny strój.

Sutanna w obecnym kształcie pojawiła się w XVI wieku. Jest to długa szata do kostek, lekko wcięta w pasie, z niskim stojącym kołnierzykiem, zapinana z przodu na rząd małych guziczków, noszona przez duchownych różnych wyznań chrześcijańskich. Noszenie sutann zalecił duchownym katolickim papież Sykstus V w 1589 r., a szczegółowe przepisy określa ordynariusz.

Obłóczyny to znany od starożytności rytuał przejścia, gdzie zmiana szaty jest wyrazem otrzymania nowej tożsamości i nowego życia. W przypadku sutanny, przyjęcie szaty wybrania i powołania dla Boga. Obłóczony staje się wyraźnym znakiem i mocnym świadkiem Jezusa Chrystusa. Czarna sutanna ma przypominać o obumieraniu dla świata i zanurzeniu się w wieczności. Symbolizuje również rezygnację z tego co niesie świat na rzecz cnoty ubóstwa, posłuszeństwa, czystości, pokory i wyrzeczenia. Noszenie sutanny staje się wobec dzisiejszego świata autentycznym świadectwem przyznawania się do Jezusa Chrystusa, przynależności do Niego: Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. (Mt 10, 32-33).

Elementem stroju duchownego jest także koloratka, której nazwa pochodzi od łacińskiego słowa collare – obroża. Jej wymową jest oddanie Jezusowi całej swojej woli i otwarcie się w pełni na Jego prowadzenie. Stanowi ona dla alumnów swoisty „pierścionek zaręczynowy” w relacji z Jezusem i Kościołem. Biały kolor kontrastujący z czarną sutanną symbolizuje Zmartwychwstanie, w którego blasku, dzięki łasce Bożej, mamy nadzieję uczestniczyć.

Dzień obłóczyn dla naszego kleryka Bartka, dla jego rodziców, rodziny, ale też dla naszej wspólnoty parafialnej na czele z księdzem proboszczem Ignacym, który uczestniczy w tej uroczystości, jest wyjątkowy. Od powstania parafii modlimy się za powołanych i o powołania kapłańskie, zakonne i misyjne, szczególnie z naszej wspólnoty parafialnej. Dziękujemy Bogu, że wysłuchał naszej prośby.

Do święceń kapłańskich przed Bartkiem długa jeszcze droga. Dlatego módlmy się często dla niego o wytrwałość w pielęgnowaniu powołania, o potrzebne dary Ducha Świętego i opiekę Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła i naszych Patronów.

Ela

nasz adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.